मावळे की बावळे शिवस्मारकाला घेरतात कावळे
दि. 23, डिसेंबर - भारतवर्षाचा जाणता राजा राजाधिराज छत्रपती शिवाजी महाराज यांच्या अरबी समुद्रातील जागतिक आश्चर्य ठरू शकणार्या स्मारकाचे भुमीपुजन येत्या 24 नोव्हेंबरला होऊ घातले आहे. या विश्वअचंबित शिवस्मारकाचे नेमके औचित्य काय आहे. याचा उहापोह आम्ही बुधवार दि. 21 डिसेंबरच्या दखलमध्ये केला आहेच महाराष्ट्र भुषण पुरस्कारपासून राजेंच्या रयतेला आरक्षणादि अन्य मुलभुत अधिकारांचे प्रदान करण्यापर्यंत राज्यकर्त्यांनी टाकलेल्या जाळ्यात भोळीभाबडी रयत अलगद अडकली आहे हेच भुमीपुजनापुर्वीच सुरू झालेल्या वाक्युध्दातून निष्पन्न होते आहे.
रयतेत सुप्तावस्थेत असलेल्या मतभेदांना हवा देऊन सत्तेची पोळी भाजण्याची प्रथा पुर्वांपार चालत आली आहे. जाणता राजेंनी मात्र याच प्रथेला खंडीत केले. त्यांच्याच स्मारकाचा मुद्दा मेगाइव्हेंट म्हणून वादग्रस्त ठरू पाहतो आहे. या मुद्द्यावर रयतेत नेमका वाद लावण्याचा नेम बरोबर साधला गेला आहे. जोपर्यंत स्मारक व्हावं ही फक्त चर्चा होती तोपर्यंत कुणीच आपलं मत स्पष्टपणे व्यक्त करण्यासाठी पुढे आले नाही. मात्र स्मारकाच्या भुमीपुजनाचा शासकीय कार्यक्रम जाहीर झाला आणि तात्काल कथित पर्यावरणवादी, मच्छिमार बांधवांच्या रोजीरोटीचा कळवळा सांगणारे झोपेत बरळावे तसेच गरळ ओकू लागले. हा निखळ योगायोग नक्कीच नाही.
या स्मारकाला स्पष्टपणे विरोध करणार्यांची मानसिकता एक वेळ समजू शकतो पण ज्यांनी आजवर छत्रपतींच्या नावावर सत्तेची भाड चाखली त्यांनीही लपून छपुन चेहर्यावर बुरखा पांघरूण शिवस्मारकाला विरोध करण्याच्या भुमिकेत दिसतात तेव्हा खरे तर चिड येते. कुणी जागेवर आक्षेप घेतांना दिसते तर कुणी मान सन्मानावर अडून बसते. विचित्र नव्हे तर जाणता राज्याच्या पवित्र स्मृतींचा अवमान करणाराच हा सारा खेळ आहे.
ही बाब एका बाजूला तर सत्ताधारी पक्षाने तर कहरच केला आहे. शिवस्मारकाचे भुमीपुजन म्हणजे भारतीय जनता पक्षाचा राजकीय इव्हेंट आहे. अशात थाटात भुमीपुजन सोहळ्याचा प्रचार गावोगाव सुरू आहे. महाराजांचे नाव घ्यायची ज्यांची लायकी नाही ते या स्मारकाचा इव्हेंट करून निवडणुकीच्या फडात लाभ घेण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करू पहात आहेत. स्मारकाच्या भुमीपुजन सोहळ्याचे सन्मानजनक निमंत्रणासाठी अडून बसणार्या प्रवृत्ती असो नाहीतर राजेंना एव्हेंट सेलीब्रेटी बनवू पाहणारे कावळे असोत, या सार्यांनी मिळून राजेंच्या मावळ्यांना बावळे बनविले आहे. हे मात्र नक्की.
या महाराष्ट्राच्या गावोगाव राजेंनी निर्माण केलेल्या स्वराज्याचे जीवंत प्रतिक असलेल्या गडकिल्ल्यांच्या संवर्धनासाठी या कावळ्यांनी काय केले? कुठला निधी दिला याचे उत्तर घेण्याचा अधिकार मावळ्यांना आहे. त्यावर हे मावळे गप्प का? केवळ अवकाशात भ्रमंती करीत फोटोग्राफी करून किंवा अरबी समुद्रात रयतेच्या ताटातील 3600 कोटी खर्चून व्यक्त केलेले बेगडी प्रेम छत्रपती मान्य करणार नाहीत हे वास्तव लक्षात घेऊन मावळ्यांनी बावळेपणा सोडावा आणि शिवस्मारकाभोवती जमा होणार्या कावळ्यांना भानावर आणावे हीच खरे तर श्रींची इच्छा असावी.
रयतेत सुप्तावस्थेत असलेल्या मतभेदांना हवा देऊन सत्तेची पोळी भाजण्याची प्रथा पुर्वांपार चालत आली आहे. जाणता राजेंनी मात्र याच प्रथेला खंडीत केले. त्यांच्याच स्मारकाचा मुद्दा मेगाइव्हेंट म्हणून वादग्रस्त ठरू पाहतो आहे. या मुद्द्यावर रयतेत नेमका वाद लावण्याचा नेम बरोबर साधला गेला आहे. जोपर्यंत स्मारक व्हावं ही फक्त चर्चा होती तोपर्यंत कुणीच आपलं मत स्पष्टपणे व्यक्त करण्यासाठी पुढे आले नाही. मात्र स्मारकाच्या भुमीपुजनाचा शासकीय कार्यक्रम जाहीर झाला आणि तात्काल कथित पर्यावरणवादी, मच्छिमार बांधवांच्या रोजीरोटीचा कळवळा सांगणारे झोपेत बरळावे तसेच गरळ ओकू लागले. हा निखळ योगायोग नक्कीच नाही.
या स्मारकाला स्पष्टपणे विरोध करणार्यांची मानसिकता एक वेळ समजू शकतो पण ज्यांनी आजवर छत्रपतींच्या नावावर सत्तेची भाड चाखली त्यांनीही लपून छपुन चेहर्यावर बुरखा पांघरूण शिवस्मारकाला विरोध करण्याच्या भुमिकेत दिसतात तेव्हा खरे तर चिड येते. कुणी जागेवर आक्षेप घेतांना दिसते तर कुणी मान सन्मानावर अडून बसते. विचित्र नव्हे तर जाणता राज्याच्या पवित्र स्मृतींचा अवमान करणाराच हा सारा खेळ आहे.
ही बाब एका बाजूला तर सत्ताधारी पक्षाने तर कहरच केला आहे. शिवस्मारकाचे भुमीपुजन म्हणजे भारतीय जनता पक्षाचा राजकीय इव्हेंट आहे. अशात थाटात भुमीपुजन सोहळ्याचा प्रचार गावोगाव सुरू आहे. महाराजांचे नाव घ्यायची ज्यांची लायकी नाही ते या स्मारकाचा इव्हेंट करून निवडणुकीच्या फडात लाभ घेण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करू पहात आहेत. स्मारकाच्या भुमीपुजन सोहळ्याचे सन्मानजनक निमंत्रणासाठी अडून बसणार्या प्रवृत्ती असो नाहीतर राजेंना एव्हेंट सेलीब्रेटी बनवू पाहणारे कावळे असोत, या सार्यांनी मिळून राजेंच्या मावळ्यांना बावळे बनविले आहे. हे मात्र नक्की.
या महाराष्ट्राच्या गावोगाव राजेंनी निर्माण केलेल्या स्वराज्याचे जीवंत प्रतिक असलेल्या गडकिल्ल्यांच्या संवर्धनासाठी या कावळ्यांनी काय केले? कुठला निधी दिला याचे उत्तर घेण्याचा अधिकार मावळ्यांना आहे. त्यावर हे मावळे गप्प का? केवळ अवकाशात भ्रमंती करीत फोटोग्राफी करून किंवा अरबी समुद्रात रयतेच्या ताटातील 3600 कोटी खर्चून व्यक्त केलेले बेगडी प्रेम छत्रपती मान्य करणार नाहीत हे वास्तव लक्षात घेऊन मावळ्यांनी बावळेपणा सोडावा आणि शिवस्मारकाभोवती जमा होणार्या कावळ्यांना भानावर आणावे हीच खरे तर श्रींची इच्छा असावी.